อำนาจ…พูด
แอ่วเชียงตุง (2)
ตื่นเช้า 28 ส.ค. 58 เมืองเชียงตุงเงียบสงบไม่พลุกพล่าน ฝนตกปรอยๆ คณะเชียงใหม่ส่วนมากไปเที่ยวกาดเช ้ากัน โดยเฉพาะกลุ่มนักข่าวไปเก็บรูปภาพสวยๆ ผมไม่ไป เนื่องจากไปเมื่อมาครั้งแรกแล้ว แต่เดินไปดููชาวเชียงตุงใส่บาตรที่วัดสีหมุณหน้าโรงแรมที่พักนั้นเอง มีชาวบ้านทั้งเด็กเล็กลูกแดง สาว – หนุ่ม ตา – ยาย ปู่ทวด ยายทวด ไปยืนรอใส่บาตรกันร่วมร้อยคน

ที่นี่ผู้คนให้ความศรัทธานับถือศาสนากันอย่างจริงจัง ดูได้จากการปฎิบัติ หลังจากนั้นเดินไปดูบ้านพักจอมพลผิน ชุณหวัน เมื่อครั้งมาเป็นข้าหลวงปกครองเมืองเชียงตุงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งเมื่อ 2 ปีก่อนก็เคยมาถ่ายรูปเก็บไว้ ครั้งนั้นมีหญ้าขึ้นรกรุงรังหลังคาพังแหล่มิพังแหล่ เนื่องถูกปล่อยทิ้งไว้ ทราบว่ามีคนจีนมาซื้อไว้ แต่ปล่อยทิ้งไว้ไม่ทำอะไรเลย ผมเคยพูดหลายแห่งในเชียงใหม่ว่าบ้านจอมพลผินเป็นประวัติศาสตร์ไทย เชียงตุง รัฐบาลไทยน่าจะมาซื้อไว้เพื่อทำเป็นศูนย์วัฒนธรรมไทย-เชียงตุง หรือในอนาคตไทยอาจมาตั้งกงสุลไทยประจำเชียงตุงก็ได้อาจได้ใช้ในภายหลัง น่าจะเป็นประโยชน์กับสองฝ่ายไม่มากก็น้อย เพียงแค่พูดนะครับ

การมาเชียงตุงครั้งนี้จึงให้ความสนใจกลับไปดูร่องรอยประวัติศาสตร์เก่าของไทย[youtube]Insert video URL or ID here[/youtube]อีกครั้ง เมื่อเห็นแล้วรู้สึกดีใจที่บ้านพักจอมพลผิน ไม่มีวัชพืชและต้นไม้ปกคลุมเหมือนเมื่อสองปีก่อนที่รกรุงรัง ถูกทำความสอาด แต่ก็ไม่ถึงกับดีมาก ทราบจากชาวบ้านละแวกนั้น ว่าเจ้าของที่ซื้อไปไม่เคยมาดูเลย เพียงจ้างคนทำความสะอาดสองเดือนสามเดือนครั้ง (บ้านรูปที่ 4) ส่วนบ้านรูปที่ 5 เป็นวังหรือคุ้ม หลังหนึ่งของเจ้าฟ้าพรมลือ ผู้ครองเมืองเชียงตุงคนสุดท้าย

เมื่อพูดถึงตรงนี้ผมยังมีความคิดที่อยากเสนอให้รัฐบาลไทยซื้อไว้จะด้วยวิธีใดก็ตาม เชื่อว่าเจ้าของน่าจะขาย ให้หากเราอ้างเหตุผลเรื่องความสัมพันธ์ไทย-เชียงตุง ในอดีต การซื้อไว้ของเจ้าของปัจจุบัน แล้วไม่ทำประโยชน์อะไรเลย เขาน่าจะขายให้ ผมนั่งพิมพ์ต้นฉบับขณะนี้งานเลี้ยงอาหารค่ำกำลังเริ่ม ขอพูดเพียงแค่นี้ คืนนี้หากไม่ง่วงจากเบียร์จะมาพูดต่อตอนที่ 3 ที่มีงานตลอดทั้งวันว่าเขาทำอะไรกันบ้าง.

แท็ก คำค้นหา